Zauważyłam u siebie, że staję się coraz bardziej leniwa. Coraz częściej mi się nie chce. Nie chce mi się szukać, nie chce mi się przemierzyć kolejnych 100 km w poszukiwaniu jednego dźwięku, nie chce mi się rezygnować ze snu, który przez ostatnie miesiące cenię jakoś szczególnie. Celebruję więc wszystkie momenty szarej codzienności, zakotwiczające mnie w harmonii dnia. W przewidywalności przeplatanej obowiązkami i odrobiną relaksu. I tak trwam, zahipnotyzowana dobrobytem kolejnych dni, bez wewnętrznej potrzeby poszukiwań. Trwam lub trwałam. Trwałam. Bo wczoraj miałam okazję skonfrontować swoje przekonanie o nieustannie tryskającym we mnie źródle witalności z… prawdziwą pasją, kierowaną buntem, strachem, kompletnie nieprzekalkulowanym stawianiem wszystkiego na jedną kartę. Takie właśnie było spotkanie z uczestnikami VII już edycji Warsztatów Poezji Czynnej im. Edwarda Stachury, które co roku organizuje SOS Music Poland.