Rozbili ci znów

podłogę u stóp

ci grzeszni.

 

Modły o pokój

wznoszą ku niebu

i biją.

 

Wznieśli katedry

z nadmiaru podłości

ci ludzcy.

 

Modły o spokój

wznoszą ku niebu

i krzyczą.

 

Złotem oblekli

srebrem odziali

ci biedni.

 

Modły o miłość

wznoszą ku niebu

mordując.

 

 

 

Abyś przebaczył

abyś przemówił

ty boski.

 

Stoją wieżyce

biją dzwonnice

na chwałę…