Filozofia Sztuki nie służy codziennemu publikowaniu krótkich postów. To nie odpowiedź na współczesny trend w blogowaniu 🙂 To wyraz potrzeby duszy – aby odczarować pojęcie “recenzji” i “krytyki”. Niegdyś krytyka była przestrzenią dogłębnego badania tekstu kultury. Przez ostatnie lata mylona jest z hejtem i bezzasadnym obrzucaniem się oszczerstwami. Dlatego właśnie powstała Filozofia Sztuki – aby stać się przestrzenią, w której krytyka pozostaje prawdziwą i wartościową, a teksty dotykające sztuki są szczegółowe i analityczne. Przygotowanie takiego artykułu wymaga zaangażowania, spotkania z artystą, a potem samotności, w której to badane dzieło nabiera wyjątkowych barw. Dopiero wówczas pojawiają się pierwsze zdania, krystalizują wnioski…
Cieszę się więc, że Artyści doceniają obecność Filozofii Sztuki i dzięki niej odzyskują wiarę w słowo krytyki. Dziękuję Wam, Drodzy Artyści, za to, że chcecie dzielić się Filozofią Sztuki, a poprzez nią – skrawkiem mojego życia 🙂
Teatr Piosenki (czytaj recenzję >>)
