Rzadko zdarza mi się pisać na temat teledysków. Musi być w nich coś, co tworzy ponadprzeciętną narrację, co prezentuje KONCEPT. A dzisiaj nie żyjemy w świecie konceptu – dzisiaj raczej egzystujemy (bo nie “żyjemy”!) w świecie efektu. Dlatego właśnie zdecydowałam się napisać kilka słów o nowym obrazie Magdy Steczkowskiej – wideoklipie do utworu “Maska“.
Nie lubię centrów handlowych. Bardzo. I artyści raczej też ich nie lubią. Ale za to lubię artystów, a oni lubią ludzi. Więc jak to pogodzić? Może jest szansa na jakiś kompromis? No ale jest jeszcze jeden problem – przedświąteczna gorączka zakupów. Szał-ciał jednym słowem. Wszyscy pędzą, furczą na siebie stojąc w kolejce, krzyczą na panią ekspedientkę, bo za długo wbija kolejne towary, mimo, że to jej ósma godzina pracy… Bo… wiele tych “bo”… A może to właśnie dlatego w takim miejscu i takim czasie trzeba powiedzieć “stop” i zatrzymać czas?
W przededniu premiery otrzymałam płytę Magdy Steczkowskiej – “…nie na zawsze“. To było nie lada wyzwanie. Przede wszystkim gatunek – pop, który w swojej czystej postaci nigdy nie był dla mnie przestrzenią do odpoczynku i refleksji. Po drugie – miało to być moje pierwsze “spotkanie” z Magdą.